ترامپ که پهلوان پنبه است، نگران پس از ترامپ باشیم.
بازیهای ترامپ برای آنها که ذره ای قادر به دیدن تحولات سیاسی هستند - و حقیقتا کور نیستند - بسیار جذاب و مایه ی تفریح است. ترامپ که یکی از بغرج ترین معادلات سیاسی را در مسئله ی کره شمالی پیش روی خود می بیند، اخیرا و پس از آنکه کورسویی برای مذاکره با کره شمالی احساس کرده، ادعا نموده است : مذاکره با کره شمالی تلف کردن وقت است. چه کسی است که نداند ترامپ برای رسیدن به مصالحه ای با کره شمالی، له له می زند و این جمله برای آن مطرح شده تا کارآمدی مذاکرات احتمالی آمریکا و کره در پکن تضمین شود تا کمی از دردسرهای آمریکا در این مقطع حساس کاسته شده و مجبور نگردند تا کره ی شمالی مغز خود را به کره شمالی اختصاص دهند :) .
دکتر ابراهیم متقی استاد مسلم علوم سیاسی دانشگاه تهران در برنامه تلویزیونی گفتگوی ویژه که اخیرا پخش شد تاکید کرد آمریکا مطلقا بدنبال خروج از برجام نیست . این امر روشنی است برای آنها که مفهوم قدرت را درک کرده و مولفه های قدرت را بدرستی می شناسند. اما بسیاری هم هستند که ترامپ را دیوانه می دانند - و شاید هم معرفی می کنند - . بر این اساس، میزان کم اطلاعی خود از مولفه های بنیادین علوم سیاسی را به رخ دیگران می کشند. اما آنها که درکی روشن از این تحولات دارند، پیچیدگی خاصی در عملکرد فعلی نظام سلطه نمی بینند.
آنچه که کمی پیچ و پیچیدگی بنظر می رسد، ترامپ نیست، بلکه آن چیزی است که ترامپ در پشت خود آن را پنهان نموده است و قصد حکومت آمریکا آن است که ما را پس از پیچ ترامپ، به بلایی از آن جنس مبتلا کند. آنچه که ما پس از ترامپ به آن مبتلا خواهیم شد، احتمالا از جنس آمریکایی خواهد بود که در مقابل ایران ژست عقب نشینی - و عاقل بودن، از نوع اوبامایی و هیلاری ای و شاید از نوعی بشدت مخدر تر ! - بخود بگیرد. البته، وقوع اوباما و ترامپ در آمریکا به وقوع یک حسن روحانی در ایران نیاز دارد تا فاجعه تکمیل شود و خسارت برای منافع ملی ما رخ دهد. یعنی اگر این بنزین به زمین ریخته باشد اما کسی به آن کبریت نزند حادثه ای اتفاق نمی افتد.
پس باید هنگامی که نگران پساترامپ هستیم، نگران پساروحانی هم باشیم . یک تیپ باصطلاح پیشرو در ایران، که ضمن حفظ اعتقاد به مذاکره با آمریکا و چانه زنی با آن، در حین انتقاد از گذشته ی مذاکرات با آمریکا، با استناد به حضور رویکردی مثلا عاقلانه و عذرخواه از اقدامات ترامپ، زمینه ی یک گفتگوی عاقلانه ی مجدد را فراهم کرده است!
پس یک شاخ این جریان پساترامپ در ایران و یک شاخ دیگر آن در آمریکا است و این دوشاخ چنانچه در مصدر قدرت قرار بگیرند، انفجار علیه منافع ملی ج.ا.ا مجدد شکل می گیرد. شاخ داخلی، بر مسیر مطالبات انباشته شده از رابطه با آمریکا مجددا سوار می شود، انتقادات موجود از مذاکرات و عملکردهای خطا در مذاکرات و گفتگوها را دستمایه ی عملیات خود قرار می دهد و با ژستی کم مایه از انقلابیگری، مدعی آمادگی برای رفتن به میدان مذاکره ی مجدد ! با آمریکا می شود.
من به شخصه، این آمادگی را در آقای محمود احمدی نژاد می بینم. او همان کسی است که مدتها قبل از ظهور تیم نیویورکیها و کلیدسازها در قوه مجریه کشور، دم از مذاکره و رابطه با آمریکا می زد. و حالا، ظاهرا بدجوری ساکت و بی صدا شده. باید دید که آیا لابیهای نایاک و هوشنگ امیر احمدی ها مجددا فعال شده اند تا در دوران پساترامپ که مثلا شاید دوران سندرز باشد، احمدی نژاد را هم از این طرف بمیدان بیاورند تا بازهم پازل غرب تکمیل شود؟
دوران پسا ترامپ را بپاییم. غرب از زشت و کریه جلوه دادن ترامپ بی هدف و منظور نیست. لابد کمی جلوتر، یک خوشگل منتظر ماست!
پی نوشت: ترامپ گفته مذاکره با کره شمالی وقت تلف کردن است و تیلرسون گفته راههایی برای گفتو باز شده. این بازیها مال دوران کودکی ماست. به آن می گفتیم : پلیس بد و پلیس خوب ! واقعا کره شمالی گول این تیب بازی را قرار است بخورد؟ واقعا اینبار باید گفت ترامپ یا خودش دیوانه شده یا کره شمالی را نادان و ابله فرض کرده. کره باید کل میز مذاکره را بهم بریزد تا ترامپ کمی به دنیای عقلا بازگردد.
